Terminlər lüğəti
661—670 / 1989
Elektrik enerjisini ötürən, açıq havada yerləşən, dayağa və mühəndis qurğularına izolyator və armaturlar vasitəsilə bərkidilmiş naqillərdən ibarət olan elektrik qurğuları.
Hava daşımaları məqsədi ilə ardıcıl olaraq həyata keçirilən uçuşlar.
Hava ilə qarşılıqlı təsir hesabına atmosferdə qalan (yer və su səthindən əks olunan hava ilə qarşılıqlı təsir istisna olmaqla) hər hansı aparat.
Yer və ya su səthindən əks istiqamətdə hərəkət edən havanın reaksiyası nəzərə alınmamaqla hava ilə öz qarşılıqlı təsiri hesabına atmosferdə qalan uçuş aparatı.
Partlayıcı, yandırıcı, tezalışan və digər dağıdıcı maddələrin və qurğuların qoyulmasının mümkünlüyünü aşkar etmək məqsədilə hava gəmisinin sərnişin salonunda, məişət və texniki bölmələrində, bağlı və açıq xarici boşluqlarda aparılan baxış.
Hava gəmisinin dayanması üçün nəzərdə tuulmuş perronda ayrılmış sahə.
Uçuş vaxtı hava gəmisinin idarə edilməsi və xidmət göstərilməsi üzrə hava gəmisinin bortunda müəyyən vəzifələri yerinə yetirmək üçün hava gəmisinin müvafiq sahibi və ya istismarçısı tərəfindən təyin olunan şəxslərdən ibarət heyət.
Hava gəmisinin istismarı ilə məşğul olan və ya bu sahədə öz xidmətlərini göstərən şəxs.
Kapitan vəzifələrinin icrasına və uçuşun təhlükəsiz yerinə yetirilməsinə görə cavab vermək üçün təyin edilən pilot.
Ekipaja güc tətbiq etmək, yaxud hədələmək və ya şəxsən idarə etməklə hava gəmisini uçuş planında göstərilən məntəqə əvəzinə başqa istiqamətə yönəltməklə ondan qanunsuz istifadə edilməsi deməkdir.